دریافت سهمیه سوخت تاکسیهای اینترنتی را مشروط به فعالیت زیر نظر شهرداری کردهاند/ زندگی 3 میلیون نفر در معرض خطر است/ فعالیت 15 هزار زن سرپرست خانوار در اسنپ
تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۳۰۲۵۴۰
ژوبین علاقهبند در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا در خصوص سهمیهبندی بنزین و وضعیت کسب و کار تاکسیهای اینترنتی گفت: با توجه به گسترش این نوع کسب و کار، اختصاص سهمیه به این واحدهای صنفی الزامی است.
رئیس کارگروه تاکسیهای اینترنتی اتحادیه کسب و کار فضای مجازی ادامه داد: استقبال عمومی مردم و تعداد 2 میلیون سفر اینترنتی در روز نشاندهنده این است که این نوع کسب و کار در تمام لایههای اجتماعی نفوذ کرده ضمن آنکه هرروز به میزان فعالین و مشتریان تاکسیهای اینترنتی اضافه میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نایب رئیس هیئت مدیره اسنپ در خصوص نحوه اختصاص بنزین و میزان مصرف هر نوع خودرو گفت: در تاکسیهای اینترنتی بخشی به عنوان راننده حرفهای مشغول به کار هستند و بخشی دیگر به عنوان شغل دوم یا سوم فعالیت میکنند هرچند الان با گذشت چهار سال از آمدن تاکسیهای اینترنتی و با تعطیل شدن کارخانهها و واحدهای تولیدی خصوصاً در شش ماه اخیر تعداد افرادی که در این مجموعه به صورت دائم کار میکنند زیادتر شده است.
وی ادامه داد: با وجود این تنوع ما طی نامهای به ستاد سوخت و شرکت پالایش و پخش فرمولی برای اختصاص سهمیه به هر خودرو بسته به میزان مصرف آن در هنگام کار ارائه دادیم.
علاقهبند با تشریح این فرمول گفت: روشی که تاکسیهای اینترنتی در آن فعالیت میکنند مبتنی بر اطلاعات و دادهها است. ما هر روز میتوانیم مشخص کنیم که هر شخص چه مقدار سفر رفته و چقدر سوخت مصرف کرده است و دقیق به شرکت پالایش و پخش اعلام کنیم که این مقدار سوخت برای حمل و نقل عمومی استفاده شده است تا شرکت نیز سوخت مصرف شده را به حساب کارت سوخت راننده واریز کند. حتی میتوانیم به صورت هفتگی آن را ارائه دهیم. این روش کاملا بررسی شده و به صورت دقیق است و میتوان گفت هیچ گونه امکان سوءاستفادهای وجود ندارد.
رئیس کارگروه تاکسیهای اینترنتی اتحادیه کسب و کار فضای مجازی با اشاره به مکاتبات اتحادیه کسب و کارهای اینترنتی و شرکتهای فعال در حوزه تاکسیهای اینترنتی گفت: شرکت پالایش و پخش تعامل خوبی با ما داشته است اما برخی سعی دارند از این آب گلآلود ماهی بگیرند. متاسفانه ما در چند روز اخیر پالسهای خوبی از وزارت کشور و شهرداری نگرفتهایم.
وی با اشاره به سابقه مشکلاتی که شرکتهای تاکسی اینترنتی با این دو نهاد داشتهاند، گفت: این دو نهاد همواره به دنبال این بودند که ما زیر نظر آنها فعالیت کنیم. شهرداری بارها اعلام کرد که تاکسیهای اینترنتی باید زیرمجموعه تاکسیرانی شوند تا بتوانند سهمیه دریافت کنند ولی این کار برای ما عین تعطیل کردن کسب و کار است.
رئیس کارگروه تاکسیهای اینترنتی اتحادیه کسب و کار فضای مجازی گفت: ما مانند یک صنف کار میکنیم و صاحب اتحادیه هستیم. دیگر با این وجود نیازی به مجوز نداریم. این استدلال شهرداری نوعی تمامیتخواهی است.
وی مدعی شد: آنها میخواهند علاوه بر گرفتن پول از هر خودرو بابت عضویت و مجوز در قیمتهای ما نیز تغییرات ایجاد کنند.
وی ادامه داد: علت استقبال مردم از این کسب و کار قیمتهای پایین است که تاکسیرانی آن را قبول ندارد. سازمان تاکسیرانی 70 هزار عضو در تهران دارد که اگر آنها را بتوانند مدیریت کنند میتوانند ارزش افزوده زیادی ایجاد کنند. در حالی که در تاکسیهای اینترنتی این ارزش افزوده وجود ندارد.
علاقهبند درخصوص افراد شاغل در تاکسیهای اینترنتی گفت: در مجموعه اسنپ بیش از یک میلیون نفر راننده در کشور وجود دارد و بنا بر آمار اتحادیه 700 هزار نفر به صورت دائم مشغول فعالیت هستند که علاوه بر آنها 15 هزار خانم سرپرست خانوار نیز فعالیت میکنند. تاکسیهای اینترنتی مسافرکشهای شخصی را سامان دادند. ضمن آنکه درآمد آنها نیز افزایش پیدا کرده است.
وی گفت: امروز معاش سه میلیون نفر به اینگونه کسب و کار بستگی دارد و نمیتوان آنها را از چرخه اجتماعی و اقتصادی کشور حذف کرد.
علاقهبند ادامه داد: علاوه بر این فقط در مجموعه اسنپ 1500 نفر به عنوان پشتیبانی در حال کار هستند کدنویسی تمام برنامههای ما توسط جوانان نخبه ایرانی که در دانشگاههای کشور تحصیل کردهاند انجام میشود. همین عامل باعث شده امروز تاکسی اینترنتی ما نسبت به سایر کشورها چیزی کم نداشته باشد.
وی تاکید کرد: اینکه گفته میشود برنامه اسنپ از خارج از کشور آمده کاملا غلط است و تمام کدنویسی آن از صفر تا صد توسط همین جوانان صورت گرفته است که امروز با بحث سهمیه بندی سوخت فعالیت آنها به خطر افتاده است.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: تاکسیرانی اسنپ تاکسی اینترنتی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۳۰۲۵۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چالشهای موجود در ارائه خدمات به زنان سرپرست خانوار
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، حل مسائل اجتماعی همواره یکی از اصلیترین دغدغههای جامعهشناسان و علم جامعهشناسی چه از لحاظ نظری و چه از لحاظ تجربی و عملیاتی بوده است.
صالحالدین قادری (دانشیار جامعهشناسی دانشگاه خوارزمی) در مقالهای با عنوان «کنترل و مدیریت آسیبهای اجتماعی زنان سرپرست خانوار» به این موضوع اشاره کرده است که چیزی که باعث میشود سرپرستی زنان خانوار به عنوان یک مساله اجتماعی شناخته شود، موانع و مشکلاتی است که بر سر راه سرپرستی زنان به وجود میآید و باعث میشود تا زنان سرپرست خانوار به عنوان قشری آسیبپذیر شناخته شوند.
* جیمز کرون و جامعهشناسی مسائل اجتماعی
قادری در این مقاله به این موضوع اشاره میکند که جیمز کرون درکتاب جامعهشناسی مسائل اجتماعی با توجه به این مهم که چگونه مسائل اجتماعی را حل کنیم؟ چند پرسش اساسی را در این حوزه مطرح میکند:
او در ادامه مینویسد این سوالات عبارتاند از: با وجود پیچیدگی در زمینە حل مسائل اجتماعی ما چگونه به این کار اقدام کنیم؟ آیا باید هرچه را به صورت فردی صحیح میدانیم انجام دهیم؟ یا شاید گروهی از جامعهشناسان گرد هم آیند و تصمیم بگیرند که چه باید کرد؟ یا اینکه باید هم چنان موضع بیطرفانە خود را حفظ و از گرفتن موضع شخصی اجتناب کنیم و فقط آن چه را در زمینۀ حل مسائل اجتماعی میدانیم، اظهار کنیم؟
ماکس وبر معتقد است ما فقط وظیفه داریم واقعیت را بگوییم و آن چه را رُخ داده گزارش کنیم* رویکرد ماکسوبر در حل مسائل اجتماعی
به زعم قادری یک رویکرد به تأسی از ماکس وبر معتقد است ما فقط وظیفه داریم واقعیت را بگوییم و آن چه را رُخ داده گزارش کنیم، توصیفی عمیق و فربه از مسأله ارائه کنیم، به تحلیل عوامل علّی، زمینهای و مداخلهگر مؤثر بر پدیده بپردازیم، و پیامدهای احتمالی خواسته و ناخواستە آن را مشخص کنیم و براساس آنها توصیههایی برای بهبود وضعیت انجام دهیم.
قادری در ادامه رویکرد دومی را مطرح میکند که در آن این پرسش مطرح میشود که ما به صورت عملیاتی و مشخص چه کار باید بکینم؟ و چه طرحی را با توجه امکانات، ظرفیتها و قابلیتهای موجود در اندازیم؟ چگونه آن را اجرایی و عملیاتی کنیم؟ و چه مکانیسمی برای پایش، کنترل و نظارت و ارزشیابی آن بگذاریم؟ این رویکرد دوم پرسشهای اینچنینی را مرتبط نمیدانند و درباره آن میگویند، کار ما نیست و به ما ارتباطی ندارد. کارفرمایان براساس نیازهای خود دانش تخصصی ما را در مورد مسائل به شکلی که توان و ظرفیت و امکانات عملیاتیکردن را دارند به کار گیرند.
این پژوهشگر در ادامه مینویسد به طور کلی میتوان گفت این جامعهشناسان ورود جامعهشناسان به حوزه حل مسائل اجتماعی را جایز نمیدانند و دلیل اصلی آنها این است که با ورود جامعهشناسان به حل مسائل اجتماعی، سایرین بر بیطرفی آنان شک میکنند و این باعث خدشهدارشدن اعتبار جامعهشناسی میشود. به نظر این گروه، قضاوت درباره اینکه چه کار باید بکنیم برعهده دیگران است.
* رویکرد کارل ماکس در حل مسائل اجتماعی
به گفته این پژوهشگر در این بین کارل مارکس، گرایش دوگانهای دارند. یعنی هم میخواهد به این بپردازد که وضعیت اجتماعی چگونه هست و هم اینکه چگونه باید باشد؟ براساس این جمله از مارکس که فیلسوفان فقط جهان را تفسیر میکنند، اما نکتۀ مهم این است که بگوییم چگونه تغییرش دهیم از گروه اول میپرسند که هدف شما از اینکه این همه اطلاعات گردآوری، تشریح و تحلیل و تفسیر کنید و عوامل بهوجودآورنده پدیدهها را مشخص کنید چیست؟
کارل ماکس معتقد است که فیلسوفان فقط جهان را تفسیر میکنند، اما نکتۀ مهم این است که بگوییم چگونه تغییرش دهیمقادری با نگاهی به نظریات متکفران مختلف جامعه شناسی مینویسد: این گروه به گام بعدی که تغییر وضعیت موجود است بیتوجه نیستند. در واقع پرسش این گروه این است که ما که فهم خوبی از پدیده پیدا میکنیم و علل و عوامل را میشناسیم و پیامدها را میدانیم، چرا خودمان وارد میدان حل مسائل نشویم؟ چون ما در این حوزه از همه متخصصتر هستیم.
در نهایت اینکه مقالۀ حاضر با تأکید بر رویکرد دوم درصدد ورود به حل مسائل اجتماعی است؛ بنابراین براساس این رویکرد به ارائۀ رویکردهای جدید مبتنی بر کمک گرفتن از فنآوری اطلاعات و ارتباطات و تکنولوژیهای مرتبط با حوزه رویدادهای استارتآپی است. جامعۀ هدف این مقاله زنان سرپرست خانوار نیازمند به عنوان یک آسیب اجتماعی گروه هدفی هستند که در راستای کاهش آسیبپذیری آنها یک طرح ارائه میشود.
* چالشهای موجود در ارائۀ خدمات به زنان سرپرست خانوار
در تحلیل آخر نتایج این پژوهش نشان میدهد که مهمترین چالشهای موجود در ارائۀ خدمات به زنان سرپرست خانوار در راستای کاهش آسیبپذیری این گروه اجتماعی عبارتاند از: ۱) ارائۀ خدمات به این زنان از سوی مراکز دولتی، عمومی و خصوصی به صورت مستمر انجام میگیرد، ۲) ساالنه هزینههای هنگفتی در این حوزه صرف میشود، ۳) فعالیتهای جزیرهای گستردهای از سوی مراکز و نهادهای خدماترسانی، دولتی، عمومی وخصوصی ارائه میشود، ۴) هیچ مکانیسمی که بتواند این خدمات را به شکل همافزایانه و دارای شمول ارائه دهد وجود ندارد، ۵) هیچ نهاد قابل دسترس، آسان و دارای دادههای بهروز بهعنوان مرجع در این حوزه وجود ندارد، ۶) برخی از مددجویان به دلیل فقدان مکانیسمهای رصد و پایش و آشفتگی موجود در این حوزه تمرکز خود را از توانمندسازی و اشتغال و کار به گردش میان خدماتدهندگان و دریافت خدمات معیشتی تغییر داده و عدهای هم به دلیل فقدان چنین مهارتی از خدمات محروم هستند، ۷) میدان ارائۀ خدمات به زنان بر ارائۀ بستههای معیشتی تمرکز دارد و کمترین توجه را به کارآفرینی و توانمندسازی دارد، ۸) دانش بهروز و راهکارهای عملیاتی و اجرایی که هر روز توسط دیگرانی که با این مسائل درگیر هستند به اشتراک گذاشته نمیشود و اقدمات به صورت تجربۀ شخصی و براساس تصمیمگیرهای محفلی پیش میرود.
انتهای پیام/